Strona:PL Tarnowski-Szkice helweckie i Talia.djvu/169

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

całunków – był to obraz ludzkości, idącej ku Stwórcy po wiekach, który na jej czole składał pocałunek ideału!... i zawołałem w radości wielkiej: „O pocałunku! tyś symbolem piękności na ziemi!”

Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:PL_Tarnowski-Szkice_helweckie_i_Talia.djvu/169&oldid=1954375”