Wydano niedawno Myśli Napoleona zebrane przez Balzaka. Jest to przedruk z pierwodruku, który stal się białym krukiem bibljofilów. Jest to zarazem — jak zaznacza wydawca — akt restytucji, zwrot wielkiemu pisarzowi tego co było jego własnością, owocem wielu lat starań i umiłowania, a z czego musiał się wyzuć na rzecz ambitnego dorobkiewicza. Bo tytuł pierwszego wydania tych myśli opiewał: „Myśli Napoleona I-go, zebrane przez J. L. Gaudy-syna. Niejaki p. Gaudy, zbogacony fabrykant trykotażów, zostawszy merem okręgu Paryża, marzył o uwieńczeniu karjery krzyżem Legji Honorowej, do której jednak brakło mu tytułów. Równocześnie Balzac, wówczas na szczycie europejskiej sławy, ale rujnowany przez dawne długi, przez lichwiarzy, przez bezprawne przedruki jego dzieł, przeciw czemu wówczas pisarz był bez obrony, wciąż walczył z brakiem pieniędzy; potrzebował ich aby sobie kupić chwilowy bodaj spokój i móc tworzyć. W jaki sposób te dwie potrzeby skombinowały się i porozumiały, niewiadomo; dość,
