Strona:PL Tadeusz Boy-Żeleński - Pijane dziecko we mgle.djvu/205

dę swej córki, przypłacił to życiem, poćwiartowany na sztuki. Gotów był również i fałszywe zawierać śluby. Padła ofiarą takiego postępu Rokiczana czeszka, piękna wdowa po rajcy Pragi, zwłaszcza że wnet ją sobie uprzykrzył i porzucił dla innej — dla Esterki, żydówki, po której córki swe w dodatku pozwolił wychować w wierze matczynej. A takich Esterek było pełno...
 Oto, zaiste, szczególna rekomendacja tego monarchy do ulicy w Warszawie... Ale znajdziemy i, dziwniejsze. Patrzę naprzykład: Mycielscy, herbu Dołęga.
 Żaden z tego rodu nie wyrósł zbyt wysoko: kilku jednak zasługuje na wzmiankę z uwagi na majątek i związki rodzinne.
 Następuje wyliczenie paru celniejszych Mycielskich, poczem kończy się dość zagadkową informacją: „Wiele majątków wielkopolskich tej rodziny przeszło w ręce niemieckie“...
 Wreszcie znajduję klucz do duszy p. Światopełk-Słupskiego. To szlacheckie silva rerum jest przeniknięte duchem „bene natus et possesionatus“ z silną przymieszką klerykalizmu. Jestto przedewszystkiem herbarz. — Ostatecznie, nic nam nie szkodzi dowiedzieć się, że Mickiewicz był herbu Nałęcz (sądziliśmy że Poraj?), a Czacki herbu Świnka etc. Ale kiedy, obok parowierszowych niedorzecznych notatek o naszych największych ludziach, znajdujemy stronice całe o Biesiekierskich ze wszystkiemi ich koligacjami, o księdzu Falkowskim herbu Doliwa, o księdzu Fijałkowskim herbu Ślepowron, o rodzinie Górków herbu Łodzia, o Edwardzie Lubomirskim,