Strona:PL Tadeusz Boy-Żeleński - Marysieńka Sobieska.djvu/49

skiego, kreślony już po śmierci matki, niespodzianie odmłodził Marysieńkę, podając wyraźnie w dwóch miejscach datę jej urodzenia: 28 czerwca 1641 r. Ogłaszając ów zapisek, Mycielski (Cztery portrety królowej Marysieńki) konkluduje: „Kwestia więc jest już nareszcie przecięta: wszystkie możliwe dotychczasowe porównawcze kombinacje i hipotezy upadają przed wiarogodnością tej własnoręcznej syna królowej zapiski“... Jakoż, od tego czasu, przyjęto rok 1641.
 Nie mam nic przeciwko temu, aby ładną kobietę odmładzano; mimo to, nie wydaje się, aby ten diariusz królewicza rozstrzygał rzecz tak stanowczo. Syn zapisał zapewne tylko to co mógł wiedzieć od matki; czyli datę, którą raczyła ustalić sama Maria Kazimiera. Ale oto zaraz natykamy się na sprzeczności. Wedle tej daty, miałaby Marysieńka cztery lata w chwili przybycia do Polski; natomiast nadworny lekarz króla Jana, O’Connor, podaje w swoim pamiętniku, że przybywając do Polski, przyszła królowa miała lat „niespełna dwanaście“. Komu wierzyć, w epoce gdy z datami obchodzono się dość swobodnie?
 Z punktu widzenia „romansu psychologicznego“ który tu na marginesie historii kreślimy, nie jest obojętne, czy, poznając Jana Sobieskiego, Marysieńka miała lat 14, czy 20 lub 21; czy, puszczając się w swoją zuchwałą podróż do Paryża, będzie młodziutką 21-letnią mężatką, czy też 28-letnią kobietą; niestety, wątpliwe jest, aby się kiedy udało rozstrzygnąć te sprzeczności.
 Jeżeli co by mogło poprzeć tezę „Marysieńki odmłodzonej“, to — metryki hipotetycznych jej ojców. Bo plotka — może niedorzeczna, ale dość uparta —