Strona:PL Steiner Rudolf - Kronika Akasha.djvu/31

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

tego, co jest w górze, na niebie, ani tego, co jest w dole, na ziemi, ani tego, co jest w wodzie, niżej ziemi”.
Głównemu kierownikowi (Manu) towarzyszyli inni wysłannicy boży, którzy w poszczególnych dziedzinach życia wypełniali jego zamiary i pracowali nad rozwojem rasy. Ponieważ chodziło o pokierowanie całem życiem w myśl nowego pojęcia, ludzkiego rządu świata. Myśli człowieka wszędzie miały zwracać się od tego, co widzialne, do niewidzialności. Życie wyznaczają moce przyrody. Od nocy i dnia, od zimy i lata, od promienia słonecznego i deszczu zależy przebieg tego ludzkiego życia. W jakiem połączeniu z niewidzialnemi mocami znajdują się te bogate we wpływy, widzialne fakty i jak ma się zachowywać człowiek, aby życie swoje urządzał zgodnie z temi niewidzialnemi mocami: to im wskazywano. Wszelka wiedza i praca miała być w myśl tego prowadzoną. W biegu gwiazd i zachowaniu się wiatru miał człowiek boskie wskazania oglądać, wypływ bożej mądrości. Astronomja i meteorologja były wykładane w tym sensie. I swoją pracę, swoje życie obyczajowe miał człowiek tak układać, aby odpowiadały one pełnym mądrości prawom bóstwa. Według bożych przykazań porządkowano życie, podobnie jak w biegu gwiazd, w zachowaniu się wiatru i t. d. badano boże myśli. Przez ofiarne postępowanie miał człowiek uzgodnić swoje dzieła ze zrządzeniami bogów. Zamiarem Manu było: wszystko w życiu ludzkiem zwrócić do wyższych światów. Wszelki czyn ludzki, wszystkie zarządzenia miały nosić charakter religijny. W ten sposób podjął Manu właściwe zadanie, obowiązujące piątą rasę zasadniczą. Naukę prowadzenia siebie za pomocą swego myślenia. Lecz na dobre wyjść mogło takie samostanowienie jedynie wtedy, o ile czło-