strzeni fizycznej, gra ta wyższa forma substancyi dusznej w przestworach duszy. Ona sprawia, że taki twór chłonie inne jakoby dla nich samych, albo można powiedzieć, daje się przez nie prześwietlać. Przez to, że istoty duszne czerpią z tych wyższych regionów, budzą się do prawdziwego życia. Ich przytłumione życie w ciemnościach odmyka się na zewnątrz, świeci i promieniuje samo w przestworach duszy; to bezwładne, przytłumione snucie wewnątrz, które przez antypatyę chce się zamknąć w obecności materyi dusznej niższych regionów, staje się siłą i motorem kiedy płynąc nazewnątrz się wylewa. Płynna pobudliwość drugiego regionu działa tylko przy wzajemnem spotykaniu się tworów. Wtedy przepływa jeden przez drugi. Ale styczność jest tu niezbędną. W wyższych regionach panuje swobodne promieniowanie, wylanie. (Słusznie określają istotę tej sfery jako „promieniowanie“, ponieważ sympatya, rozwijając się działa tak, że na to możemy używać obrazowego wyrażenia wziętego z działania światła). Jak roślina niszczeje w ciemnej piwnicy, tak samo postacie duszne bez ożywczej substancyi wyższych regionów. Światło duszy, czynna moc duszy i właściwe jej życie należą — w ścisłem znaczeniu — do tych regionów i udzielają się istotom dusznym.
Rozróżniamy trzy niższe i trzy wyższe regiony
Strona:PL Steiner - Przygotowanie do nadzmysłowego poznania świata i przeznaczeń człowieka.djvu/99
Ta strona została przepisana.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/6d/PL_Steiner_-_Przygotowanie_do_nadzmys%C5%82owego_poznania_%C5%9Bwiata_i_przeznacze%C5%84_cz%C5%82owieka.djvu/page99-1024px-PL_Steiner_-_Przygotowanie_do_nadzmys%C5%82owego_poznania_%C5%9Bwiata_i_przeznacze%C5%84_cz%C5%82owieka.djvu.jpg)