wykształci w sobie zdolność powstrzymania się od oceny lub postępku wypływającego z sympatyi lub antypatyi, tem subtelniejsze stworzy sobie odczucie. Przekona się, że zbudziły się w nim sympatye i antypatye wyższego rodzaju, od kiedy powściągnął tamte, które już były. Utajone własności posiadać może na pozór niemiła rzecz, objawiające się, kiedy człowiek powstrzyma swe egoistyczne odczucia. Kto się wykształci w tym kierunku, odczuwa subtelniej, ponieważ nie kusi się o nieczułość. Każda skłonność, za którą się ślepo podąża, przytłumia i nie pozwala widzieć rzeczy otoczenia we właściwem świetle. Przemykamy się jakby przez otoczenie, idąc za skłonnością, zamiast wystawić się na jego działanie i odczuć je we właściwej jemu wartości.
A kiedy człowiek wyzwoli się z samolubnych odpowiedzi i egocentrycznego zachowania się wobec każdego zadowolenia, czy też bólu. sympatyi czy antypatyi, wtedy uniezależni się od zmiennych wrażeń zewnętrznych. Zadowolenie, które odczuwa się z powodu pewnej rzeczy, wiąże nas z nią. Gubimy się w rzeczy. Człowiek zaś, który gubi się w zmiennych wrażeniach zadowolenia i bólu nie może iść drogą wyższego poznania. Z pogodą powinien przyjmować zadowolenie i ból. Wtedy przestanie się w nich zatracać i dojdzie do ich zrozumienia. Zadowolenie, któremu się oddaję zużywa mój byt w momencie oddania, a zadowolenia uży-
Strona:PL Steiner - Przygotowanie do nadzmysłowego poznania świata i przeznaczeń człowieka.djvu/171
Ta strona została przepisana.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/6d/PL_Steiner_-_Przygotowanie_do_nadzmys%C5%82owego_poznania_%C5%9Bwiata_i_przeznacze%C5%84_cz%C5%82owieka.djvu/page171-1024px-PL_Steiner_-_Przygotowanie_do_nadzmys%C5%82owego_poznania_%C5%9Bwiata_i_przeznacze%C5%84_cz%C5%82owieka.djvu.jpg)