Przejdź do zawartości

Strona:PL Stanisław Korab Brzozowski - Nim serce ucichło.djvu/38

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
KIEDY WIOSNA...



Kiedy wiosna w liść ustroi drzewa
I otuli je młodości tchnieniem,
Wtenczas bole, które wiatr im śpiewa,
One czują liści swoich drżeniem.

Lecz gdy jesień liście im pozwiewa,
I otuli smutnym śmierci cieniem,
Choć wichr jęczy i płacze ulewa,
One zimnem darzą je milczeniem.

Tak i serce w rannej życia dobie
Jękiem wtórzy serc drugich żałobie
I serdecznem współczuciem je darzy.

Ale kiedy młodość legnie w grobie,
A zapały szron starości zwarzy,
Serce milczy — choć się ludzkość skarży.