Strona:PL Sofokles - Antygona (Kaszewski).djvu/82

	podaje, K. Morawski w przekładzie swoim opuścił ten ustęp. Jest on rzeczywiście chłodny.
w. 128.	„woje“ = wojownicy „Bogami ojczystymi“, plemiennymi, dla Antygony byli: Ares i Afrodyta, rodzice Harmonii, która została żoną Kadmosa.

STASIMON IV.

	Chór w tym ustępie przedatawia trzy przykłady potęgi losu skazującego na śmierć ludzi w ciemnicy, jeden z podań argiwskich, drugi z trackich, a trzeci z attyckich.
w. 1-10.	Danae była córką Akryzyosa, panującego w Argos. Gdy wyrocznia orzekła, że narodzi się z niej syn, który stanie się powodem zgon króla, on kazał ją zamknąć w wieży miedzianej, umyślnie na ten cel wystawionej, do której jednak dostał się Zeus w postaci „złotego deszczu“; synem Danay był słynny w mitologii Perseusz.
w. 11-20.	Likurg (Lykurgos), syn Dryasa, króla Edenów w Tracyi, opierał się wprowadzeniu kultu Dyonizosa (Bachusa) do swego kraju i przepędził jego kapłanki („mamki“). Zeus ukarał go ślepotą, po której niebawem i śmierć nastąpiła. W Iliadzie tak to podanie przedstawiono (ks. VI, w. 130-140, przekład A. Szmurły}: Wszak i Dryasa potomek, waleczny bohater Likurgos. Długo nie pożył, jak tylko się oparł niebieskim potęgom: On Dyoniza szaleńca piastunki przed laty w pogoni Spłoszył na świętym1 Nizeju; a te umajone swe laski Wszystkie zarazem na ziemię rzuciły, gdyż Likurg morderca Srogim ościeniem je raził; wylękły zaś bóg Dyonizos W morza bałwany się rzucił, gdzie Tetys na łonie go skryła Z trwogi drżącego gwałtownie przed groźnem wołaniem mocarza. To też na niego zawzięły się bogi, bez troski żyjące. Ślepcem go syn wiec Kronosa uczynił, a potem niedługo Pożył, gdyż ściągnął na siebie nienawiść wszystkich nieśmiertelnych. Sofokles wbrew temu utrzymuje, że nie Zeus ukarał Likurga, lecz sam Dyonizos, kazawszy go zamurować w skale.
w. 21-40.	"między Bosforem i Salmidessem“ Salmidessos, miasto leżące w Tracyi naprzeciw wybrzeża azyatyckiego (dziś Midjeh); w temto mieście panował, Finej, o którym powiada Apollodor