Ta strona została uwierzytelniona.
2.
Gdzie wzniesion Parnas mój? Gdzież pluszczą fale
kastalskich wód, co żar mej krwi ochłodzą?
W duszy i sercu mem; a łez opale
smęt zmyją z oczu, duszę rozpogodzą.
Są w piersi mej dziedziny, kędy w chwale
bakchiczny tan wszystkie Muzy zawodzą;
są wody, w których pluska się ten hoży,
dźwięczny chór. Jam poeta z łaski Bożej!
Książęcych dworzan mnie nie znęci koło,
karku ni przed cesarzem zginam dwornie,
ni u papieskich drzwi żebrzę pokornie:
mnie wieńcem z lauru przyozdabia czoło
wolnego ducha trud, w którego głębi
rój wzniosłych myśli i uczuć się kłębi.
