Ta strona została uwierzytelniona.
To co jeszcze z niego pozostało, to trochę cielesnej powłoki i ta garść bezsensownych dziwactw — mogły zniknąć pewnego dnia taksamo niezauważone, jak szara kupka śmieci, gromadząca się w kącie, którą Adela codzień wynosiła na śmietnik.
