zał wielką erudycyę i wielką znajomość rzeczy. W Lublinie będąc, powagą swoją i powszechnem uznaniem potężny wywierał wpływ na cały ówczesny judaizm polski. Prace jego jeszcze za życia były drukowane w Krakowie, w Pradze Czeskiej i Lublinie, pod własnym jego kierunkiem. Umarł w roku 1611 w Poznaniu, gdzie na starym cmentarzu żydowskim znajduje się jego nagrobek. Syn jego Kalonymos ben Mordechai, był jednym z pierwszych drukarzy w Lublinie.
Żył na początku XVII wieku i przez długi czas zajmował stanowisko rabina w Krakowie. Napisał komentarz do Massory, który doczekał się kilku wydań; pierwsze z nich wyszło w Lublinie 1616 roku. Rok jego śmierci nie jest dokładnie znany. Niektórzy współcześni pisarze utrzymują, że umarł 1658 roku.
Był jednym z najznakomitszych swoich czasów talmudystów. Urodził się z ojca Hirsza, znanego nauczyciela w Krakowie, w końcu XVII wieku. Przez czas niejaki był rabinem we Lwowie. Dla głębokiej nauki i szlachetnego charakteru, powołany został przez gminę izraelską w Berlinie, a nieco później w Metz, na rabina. Jego działalność na polu literackiem rozpoczęła się dopiero, gdy w roku 1741 otrzymał posadę rabina we Frankfurcie nad Menem. Wydał tu kilka bardzo cenionych prac w języku
