Przybył z Wiednia, skąd Żydzi wydaleni zostali w roku 1670 i osiadł w Polsce. Obrawszy za stałe miejsce swego pobytu Brześć-Litewski, prowadził bardzo obszerną korespondencyę naukową, nieomł ze wszystkimi, słynącymi podówczas z głębokiej wiedzy Żydami. Znane są tylko dwie jego prace, mianowicie: „Zera Abraham — Potomstwo Abrahama“, czyli komentarz do Pięcioksiągu Mojżesza i „Perusz al eser ataroth“ broszurka o 12-u stronnicach in 4-o, jest to komentarz do ustępu talmudycznego o dziesięciu wieńcach. Pierwsza z nich wydaną została już po śmierci autora, w Sulzbachu w Niemczech w 1685 roku, druga zaś wydrukowana w Frankfurcie nad Odrą w roku 1695. Umarł w Brześciu-Litewskim w późnym wieku, tamże pochowany.
Nieznane jest miejsce urodzenia tego płodnego na polu religijnem pisarza. Jedynie wiadomo, że żył w XVII wieku i że przez lat 12 był rabinem w Gnieźnie, a później w Poznaniu, gdzie rozpoczął prace swe literackie kilku rozprawami treści religijnej. Z powodu okropnych prześladowań, jakich Żydzi w roku 1655 po wojnie szwedzkiej w kraju doznawali, rabi Chanoch opuścił kraj rodzinny. Prześladowania i nędzę Żydów podczas wojen szwedzkich i powstania Chmielnickiego opisał w żywych barwach, jako dodatek do dzieła: „Nachlath Jakob —
