| — Specta juvenis — ceterum in ea tempora natus es, quibus firmare animum expediat constantibus exemplis[1]. C. C. Tacit. Annal. lib. XVI. |
We wszystkich niemal miastach włoskich (nie wyjmując nawet Wenecji), spotkać się można po ulicach z ławkami antykwarjuszów, pełnemi tych tak ponętnie wyglądających ksiąg oprawnych w pergamin, pod których okładką, udającą starożytną, często najpospolitsza i wcale nie osobliwa rzadkością nawet rzecz się mieści. Zawód jednakże doznany nie powinien bibljofila zrażać do przewracania tych sub Jove[2] rozłożonych piśmiennych zabytków, bo między niemi często się i nader ciekawe dzieła spotyka, które niezbyt drogo nabyć można. Jest też wielką przyjemnością, komu na to czasu stało, wędrować po tym cmentarzu, wśród którego leży Tacyt obok Doskonałej kucharki, Bakon razem z Dumasem i S. Chryzostom z Metastazjuszem. — Cmentarzowa równość panuje pomiędzy nieboszczykami, którzy wię-
