Strona:PL Rolland - Colas Breugnon.djvu/32

    Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
    Ta strona została przepisana.

     — Chodź, dziecino! Pójdziemy na spotkanie skowronka, może już przyleciał?
     — Skowronka?
     — Tak... dziś Gromnicznej. Czyż nie wiesz, że dziś właśnie wraca z nieba?
     — A co on tam robił?
     — Poleciał po ogień.
     — Ogień?
     — Tak... po ogień, który sprawia, że słońce grzeje i gotuje potrawy na ziemi.
     — Więc go nie było?
     — Naturalnie! Odleciał jeszcze na Wszystkich świętych. Co roku odlatuje w jesieni do nieba, by rozgrzewać gwiazdy.
     — A czemu wróci?
     — Trzy ptaszki poleciały powiedzieć mu, że już czas....
     — Opowiadaj...
     Drepci po drodze. Nie boi się zimna. Zresztą ciepło ubrana w biały trykot i błękitną kapuzę. Wygląda jak sikorka. Tłuste policzki przybrały barwę karmazynu, z małego, zadartego noska kapie obficie.
     — Ano... raz... dwa... siąkaj! Mocno!
     Już     dobrze... idziemy.
     — Opowiadaj... opowiadaj, dziadziu... Trzy ptaszki...

    Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:PL_Rolland_-_Colas_Breugnon.djvu/32&oldid=2475440”