Strona:PL Rolland - Beethoven.djvu/91

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

ma się na tym szczycie duszy, którego nie dosięgają burze? — Zapewne, że nieraz jeszcze popadnie w dawne trwogi. Zapewne, że ostatnie jego kwartety zasnute są dziwnemi cieniami. Lecz zwycięstwo Symfonji Dziewiątej pozostawi w nim jakoby ślad swej chwały. Plany, jakie zakreśla sobie na przyszłość[1]: Symfonja Dziesiątaa[2], Uwertura Ba-

    halle, 14 listopada 1826 r. Wagner, czasu studjów swoich w Lipsku, przepisał ją całą własnoręcznie; w liście zaś z 6-go października 1830 ofiarowuje wydawcy Schottowi symfonję tę w skrócie fortepianowym na dwie ręce. Wyrzec można, że Symfonja Dziewiąta zadecydowała o życiu Wagnera.

  1. „Apollo i Muzy jeszcze nie wydadzą mnie śmierci; tyle winienem im jeszcze! Zanim przeniosę się na Elizejskie pola, trzeba, abym skończył, czym natchnął i czego dokonać mi każe Duch. Wydaje mi się, że dotąd napisałem zaledwie kilka znaków muzycznych. (Do braci Schott, 17 września 1824 r. — Nohl, Neue Briefe, CCLXXII).
  2. Beethoven pisze do Moschelesa 18 marca 1827 r. „Mam w pulpicie całkowity szkic do