Strona:PL Roger - Pieśni Ludu Polskiego w Górnym Szląsku.djvu/146

— 145 —

Nie możesz ty, płynie rzéczka,
A ja się boję taciczka,
Boję się téż i mateczki,
Choćbym rada twe kwiateczki —
Nie mogę, uchylić ci nie mogę.

Przez rzéczkę ja wnet przepłynę
Ważąc życie za dziewczynę!
A gdy ciebie nie dostanę,
Cierpieć muszę wielką ranę,
Któż będzie, któż łóżeczko słać będzie?

280.

z p. Oleskiego.

$\paper { #(set-paper-size "a4") oddHeaderMarkup = "" evenHeaderMarkup = "" } \header { tagline = ##f } \version "2.18.2" \score { \midi { } \layout { line-width = #140 indent = 0\cm} \relative c' { \set Staff.midiInstrument = #"viola" \key d \major \time 3/4 \autoBeamOff d8 e8 fis4 fis4 | fis8 fis8 fis8 a8 fis8 d8 | e4 d4 r4 | d8 fis8 a4 a4 \break | a8 d8 a8 fis8 g8 e8 | g4 fis4 r4 | a8 d8 a4 fis4 | g8 b8 g4 e4 | \break fis4. a8 fis8 d8 | e4 d4 r4 \bar "|." s } \addlyrics { Któż to tam pod mo -- jém o -- kie -- necz -- kiem pu -- ka? Któż to tam pod mo -- jém o -- kie -- necz -- kiem pu -- ka? Ja mło -- dzie -- niec nie -- sę wie -- niec prze -- kras -- néj dzie -- wczy -- nie. } }$

Któż to tam pod mojém okieneczkiem puka?
Ja młodzieniec niesę wieniec
Przekrasnéj dziewczynie.

Nie tak krasy, jak czerwone liczka,
Jużcić mnie jéj nie zganicie
Moja mamuliczko.

Choćby mnie ją zganili i przyjaciele,
Jużcić mnie jéj nie zganicie
Gdy my już w kościele.

Klękniemy przed ółtarzem oba,
Przyjdzie ku nam, przyjdzie ku nam
Duchowna osoba.

Ta nas zwiąże za te prawe ręce,
Już nas żaden, już nas żaden
Nie rozłączy więcéj.

281.

z p. Opolskiego.

O chmury, chmury i błyskawice,
Pocieszcie wy mię w mojéj tęsknicy!
Jaki ja w ten czas frasunek miała,
Gdy ja się z miluśkiem rozestać musiała!

Opuścili mnie przyjaciele smutnie,
O nas płakali łzy okrutnie;
A jak my przyszli aż pod bożą mękę,
Tam na rozestanie dali sobie rękę.