Strona:PL Roger - Pieśni Ludu Polskiego w Górnym Szląsku.djvu/117

— 116 —

219.

z p. Lublinieckiego.

Okrutna miłość,
Coś uczyniła?
Na cię narzékam,
Żeś dozwoliła
I dałaś powód
Do mego kochania;
Teraz ponoszę
Tak ciężkie westchnienia.

220.

z p. Kozielskiego.

O bez ten czarny las,
Bez tę bukowinę, —
Pozdrówcie mi miłą
Wesołą nowiną.

Pozdrówcie wy mi ją,
Niech się nie zasmuci;
To me smutne serce
Ku niéj się nawróci.

Dziéweczko, dziéweczko,
Zrobiłaś mi smutku,
Jakeś chodzowała
Na trawę w ogródku.

Na trawęś chodziła,
Z chłopcamiś grawała,
Na swego Janiczka
Wcaleś zaniedbała.

221.

z p. Rybnickiego.

$\relative g { \set Staff.midiInstrument = "flute" \key c \major \time 3/4 \autoBeamOff c'8. a16 f8 f a c | g8. f16 e8 d e c | c8. e16 g8 b c c \break d8. b16 g8 g b d | c4 a f8 d |e8 [(g)] c,4 r4 \bar "|." s } \addlyrics { O ża -- lu, mój ża -- lu nie -- o -- po -- wie -- dzia -- ny! Miał -- ci ja mi -- luś -- kę w_ser -- cu u -- ko -- cha -- ną, w_ser -- cu u -- ko -- cha -- ną. }$

O żalu, mój żalu
Nieopowiedziany!
Miałci ja miluśkę
W sercu ukochaną.

Teraz ja sam nie wiem,
Gdzie mi się podziała,
Czy ona tajemnie
Kochaneczka miała?

Na koniczka wsiadam,
Zaraz o téj dobie:
Jak ja ją nadjadę,
Namówię ją sobie.

Lepszéjby sobie pan,
Konia nie turbował:
Lepszéjby dla innéj
Komplementa chował.

Leluja w ogrodzie,
Żaden jéj nie minie:
Pokrzywa pod płotem,
Żaden jéj nie urwie.

Żaden jéj nie urwie,
By się nie poparzył:
Tak ja złego chłopa,
By mnie nie zaraził.

222.

z p. Rybnickiego.

$lVarA = \lyricmode { Mia -- łem ja ko -- chan -- kę, już nie mam nic, do któ -- réj ja cho -- dził } sVarA = { d8 d d d8. e16 fis8 | g8. fis16 e8 d4 r8 | a'8 a a a b cis | } \paper { #(set-paper-size "a4") oddHeaderMarkup = "" evenHeaderMarkup = "" } \header { tagline = ##f } \version "2.18.2" \score { \midi { } \layout { line-width = #140 indent = 0\cm} \relative d' { \set Staff.midiInstrument = "flute" \key g \major \time 6/8 \autoBeamOff \sVarA } \addlyrics { \lVarA } }$