Strona:PL Richard von Krafft-Ebing - Zboczenia umysłowe na tle zaburzeń płciowych.djvu/60

nalne, psychiczne, zarówno jak i somatyczne, ośrodkowe albo obwodowe.
 Fizylogicznem jest słabnięcie popędu stałe w miarę starszego wieku; czasowo zaś znika on po spółkowaniu. Różnice co do czasowego trwania popędu płciowego są osobniczo bardzo wielkie. Wielki wpływ na jego natężenie wywiera wychowanie i sposób życia. Usilna praca umysłowa (poważne studya), wysiłki cielesne, smutki i zgryzoty, wstrzemięźliwość płciowa stanowczo popęd osłabiają. Wstrzemięźliwość zrazu działa nawet podniecająco. Ale stopniowo, to wcześniej, to później, stosownie do konstytucyonalnych warunków osobnika, czynność narzędzi rozrodczych słabnie, a z nią i popęd płciowy czasowo wygasa.
 W każdym razie u płciowo dojrzałego osobnika pomiędzy czynością jego gruczołów rodnych, a stopniem namiętności płciowej istnieje ścisły stosunek. Że jednak czynność rzeczona sama przez się jeszcze o sile popędu nie rozstrzyga, tego uczy doświadczenie co do bardzo zmysłowych kobiet, które długo jeszcze po nadejściu pory krytycznej (climacterium) obcowaniu płciowemu chętnie się oddają, a nawet przedstawiać mogą stany podniecenia płciowego (oczywiście mózgowego pochodzenia). Również i u rzerzańców przekonać się można, że popęd płciowy długo trwać może, pomimo że już nasienie się niewytwarza.
 Z drugiej strony wszakże doświadczenie uczy, że jednak chuć płciowa głównie zależy od czynności gruczołów rodnych i że wymienione powyżej