goni. Gerald nie tracił czasu, przynaglił swego rumaka ostrogami i pomknął śladem miss Pointdekster. Zastał ją przy stawie. Luiza spełniła wszystkie jego rozkazy, tylko nie zamknęła bramy, siedząc spokojnie w siodle i oczekując na swego zbawcę, ażeby mu podziękować. Niebezpieczeństwo minęło.
— Cóż to takiego? — zapytała kreolka, wskazując na parkan, okalający jezioro.
— Jest to pułapka na mustangi, które przyciąga woda. Gdy przychodzą tu pić, zamyka się za nimi wrota i żaden już nie ucieknie. Czasem zapędza się je do jeziora umyślnie, ale do takiego polowania potrzeba sześciu ludzi.
— Biedne zwierzęta! Więc pan, jako łowca mustangów, również w ten sposób poluje na nie?
— Nie, miss Pointdekster, moim sposobem jest wyłącznie lasso.
— Czy umie pan niem władać doskonale? Chciałabym również posiąść tę sztukę, choć słyszałam, że nie przystoi to kobietom.
— Ach, proszę pani, przestarzały pogląd! Znam pewną lady, która wyśmienicie włada lasso.
— Czy młoda?
— W wieku pani.
— Jakiego wzrostu!
— Trochę niższa.
