Ta strona została uwierzytelniona.
OD TŁÓMACZA.
Wydając, swego czasu, „Kolombę“ Mériméego, starałem się naznaczyć kilkoma kreskami interesujący i tak odrębny profil jej autora[1]. Zanim nadejdzie chwila, iż będę mógł dać bardziej pełny jego wizerunek, dorzucam tu te trzy utwory, które — jak wszystkie zresztą niemal nowele Mériméego — należą do klasycznych arcydzieł kunsztu opowiadania w literaturze francuskiej. Jedna z jego heroin zwłaszcza — Carmen — wyryła się i u nas w pamięci wszystkich; ale nie bezpośrednio: za pośrednictwem opery Bizeta. Podobnie jak opera „Cyganerya“ przesłoniła swą popularnością klejnocik Murgera pod takimże tytułem, tak i Carmen, przykrojona i, powiedzmy, zbanalizowana przez librecistę, zdobyła sobie
- ↑ Boy, Studja i szkice z literatury francuskiej (Prosper Mérimée).
