Strona:PL Projekt Konstytucji Państwa Polskiego.djvu/081

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
— 53 —
ROZDZIAŁ VII.



Utrata i wygaśnięcie mandatu.


Art. 145. Poseł, powołany lub wybrany do Senatu podczas sesji sejmowej, może zachować mandat poselski do końca sesji.


Art. 146. Poseł nie może kupować ani dzierżawić dóbr państwowych lub przyjmować robót rządowych.
Poseł nie może otrzymywać koncesji: na założenie banku, na budowę kolei, kanałów oraz na prowadzenie innych przedsiębiorstw komunikacyjnych.
Poseł nie może być odpowiedzialnym redaktorem czasopism.
Posłom nie wolno zabiegać u władz publicznych w żadnej sprawie za pieniądze lub inne materjalne korzyści.
Art. 147. Poseł, wykraczający przeciwko przepisom art. 146, traci mandat. O utracie mandatu w razie wątpliwości orzeka bez odwołania Trybunał Wyborczy z urzędu, albo z inicjatywy zainteresowanego posła lub osób trzecich.
Art. 148. Jeżeli jeden i ten sam kandydat będzie wybrany w więcej niż jednym okręgu, powinien oświadczyć, z którego okręgu wybór przyjmuje, najpóżniej na pierwszem posiedzeniu nowo wybranej Izby, a w razie wyboru uzupełniającego w ciągu ośmiu dni po opłoszeniu wyborów. W przeciwnym razie losowanie, dokonane przez prezydenta Izby na publicznem posiedzeniu, rozstrzyga, z którego okręgu poseł ma mandat zatrzymać.
Art. 149. W razie unieważnienia mandatu posła w innym wypadku, aniżeli przewiduje art. 144 wstępuje w jego miejsce do Izby ten kandydat, z pośród umieszczonych na tej samej liście kandydatów, który ze wszystkich nie będących jeszcze posłami kandydatów, największą przy wyborach otrzymał liczbę głosów. W razie równości głosów rozstrzyga los wyciągnięty przez przewodniczącego Trybunału Wyborczego na publicznem posiedzeniu. W razie śmierci posła, utraty wybieralności, albo gdyby z jakiegokolwiek innego prawnego powodu poseł przestał być członkiem Izby, postanowienie niniejsze znajduje również zastosowanie.