Ta strona została uwierzytelniona.
Raz jeszcze wszystkie . . . . . . . . .
Perły mej duszy tęczowo zapłoną.
K. Zawistowska.
I płoną oto, i goreją barwami, i skrzą się słonecznie, i przygasają w mat łzawy, i bielą jaśnieją przeczystą, w tym drogocennym relikwiarzu, który zbożna pamięć najbliższych w ręce światu dzisiaj oddaje. Cała istota wnętrzna zmarłej poetki w królewskiej odzywa tu świetności. Gemmata resurgit.
Kazimiera z Jasieńskich Zawistowska (1870 — 1902) była, pośród pisarzy ostatniego pokolenia, jedną z najszlachetniejszych i najbardziej udarowanych natur twórczych: królewski przepych wyobraźni wiązał się w niej z dziecięcą prostotą i szczerością; rośna świeżość dziewczęca,
V