Strona:PL Poezye Karola Antoniewicza tom II.djvu/100

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
PIOSNKA.


G

Gdy wszystko wkoło śmieje,
Wszystko pęka, rośnie, żyje,
Potok mruczy, wietrzyk wieje,
A po skałach kwiat się wije;

Gdy się pieszczot zdrój rozleje,
Każde serce szczęściem poi,
Starzec z dzieckiem wraz się śmieje.
Wiosna każdą ranę goi.

Gdy się każdy kwiat rozwija,
Serce więcej się nie kryje!
Szczęście błysło, smutek mija,
Świat miłością tchnie i żyje.

Kwiaty, co nadzieja rodzi,
Miłość w wieńce pełne splata,
Miłość gorzkie soki słodzi,
Łzy z uśmiechem wraz przeplata.