tona. Po śmierci Hermjasza schronił się do Mityleny, skąd namową Filipa Króla Macedonji ściągnięty, został nauczycielem Alexandra W. wówczas 15-letniego młodzieńca, i równie ojca jak i syna szacunek i przywiązanie do tego stopnia zjednać sobie potrafił, iż nagrodzony został pomnikiem, i na jego wstawienie się odbudowane zburzone jego miasto Stagira. Po śmierci Filipa wrócił do Aten, i tam pod miastem założył Gimnazjum przy świątyni Apollina Lycyjskiego, nazwane Lyccum, a że uczył przechodząc się pod przedsionkami nazwano uczniów Perypatetykami czyli przechodzącemi się. W téj szkole lat trzynaście uczył ciągle. Po śmierci Alexandra, unikając nienawiści i zarzutów nieprzyjaciół, uciekł do Eubei i tam w 63 roku życia, a na 322 lat przed Chrystusem umarł. Z dzieł jego straconych najbardziéj żałują dzieła pod tytułem: των νομιτων i πολιτρω̃ι w którém to dziele, jak powiada Cycero, opisywał prawa i zwyczaje nietylko wszystkich miast greckich, ale barbarzyńskich czyli cudzoziemskich.
Strona:PL Poezye Brunona hrabi Kicińskiego tom V.djvu/239
Wygląd