Strona:PL Poezye Brunona hrabi Kicińskiego tom V.djvu/211

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
I.


O dżdżysty Zeusie![1] co w ciemnych obłokach,
Utwarzasz burze i szumisz w potokach,
Zniszcz nawałnice i pioruny szkodne,
A oszczędź wina słodkie i łagodne,
Które nas swoją ubóstwioną władzą,
W krainy marzeń przyjemnych prowadzą.



II.


Zwilż płuca winem, zgaś pragnienie wrzące,
Nim w złéj godzinie błyśnie gwiazd tysiące.



III.


Trzeba pić pilnie, i pić coraz sporzéj,
Nim się na ziemi Mirsyla położy.



  1. Zeus, to samo co Jupiter, Jowisz u Rzymian.