Ta strona została uwierzytelniona.
A wciąż słychać pisk miłostek,
Jedna zaledwie wyrostek,
Wychowuje jeszcze mniejsze,
A z mniejszych już są dzisiejsze.
Cóż ja pocznę nieszczęśliwie?
Tylu razem nie wyżywię.
Strona:PL Poezye Brunona hrabi Kicińskiego tom V.djvu/130
