Przejdź do zawartości

Strona:PL Poezye Brunona hrabi Kicińskiego tom V.djvu/111

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
XX.


DO
KOCHANKI.




Przy brzegach Troi zuchwała,
W głaz skrzepła Tantala córka,[1]
I Progne ptakiem została,
Jaskółcze przybrawszy piórka.

Ja radbym zwierciadłem zostać,
Bym twoje spojrzenie zyskał,
Lub suknią, bym hożą postać,
W szczęśliwém objęciu ściskał.


  1. Tantala córka Niobe, obacz Przemiany Owidjusza, mój przekład, księga 6.