Strona:PL Plutarch - Perikles.pdf/27

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

ćwiczony w sztuce zarządzania majątkiem. Sprzeciwia się to usposobienie naukom Anaxagorasa, jeżelić ten mędrzec zapałem badań i wysokością umysłu wiedziony, dom swéj porzucił a role pozostawił bez uprawy na pastwę trzodom. Atoli nie taki sam jest, mniemam, żywot badawczego mędrca a męża stanu; ale tamten bez narzędzi i zasobów zewnętrznych nad tém co piękne w ruch wprawia czynność umysłu temu tu zaś ku ludzkim potrzebom naginającem u zachody cnoty, niekiedy me tylko koniecznością staje się zgromadzać bogactwo, ale nawet ozdobą, jak to miało miejsce u Periklesa, co tylu biédnych wspiérał. A przecież opowiadają, że sam Anaxagoras już w wieku sędziwym przez zajętego sprawami Periklesa zaniedbywany, leżał zawinąwszy się i postanowiwszy głodem umrzéć, kiedy dowiedziawszy się o tém Perikles, przerażony, przybiegł do starca i na wszelkie sposoby błagał, aby postanowienia zaniechał, opłakując nie jego lecz siebie, gdyby takiego politycznego doradzcę utracił. Odsłoniwszy się zatém Anaxagoras, miał rzeknąć do Periklesa: „O! Periklesie, i ci co lampy potrzebują dolewają jéj oleju.“
Gdy Lakedaemończycy zaczęli się obruszać wzrostem [17] Atheńczyków, Perikles podżegając tychże do większéj jeszcze podniosłości umysłu i pożądania dzieł wielkich, pisze Uchwałę (tego brzmienia), żeby wszystkich Greków gdziebądź zamieszkałych w Europie lub w Azji, małe-li wielkie miasto, zawezwali, aby na zebranie do Athen słali posłów mających tamże naradzać się względem świątyń helleńskich, które barbarowie popalili, tudzież względem ofiar, które winni są bogom wedle ślubów podczas walki im poczynionych, nareszcie względem morza, iżby wszyscy bez trwogi po niém mogli żeglować i pokoju zażywali. Wyprawiono tedy w tych celach dwudziestu mężów po nad pięćdziesiąt lat liczących, z których pięciu Jonów i Doryjczyków w Azyi osiadłych, tudzież wyspiarzy aż do Lesbos i Rhodos powoływało, pięciu okolicę nad Hellespontem i w Thracyi aż do Byzantion z tém orędziem obiegli, pięciu udało się do Boeocyi, Fokidy i Peloponnezu, a ztąd przez Lokrów do przyległego stałego lądu aż do Akarnanii i Ambrakii