Ta strona została skorygowana.
i ukazujesz mnóstwo pożytecznych ludzi! Lecz jakże będzie dalej? Ci oto widzowie uzacniają młodzież, czy nie?
— I ci także.
— A członkowie rady?[1]
— I członkowie rady.
— A czy czasem, Meletosie, nie psują młodzieży uczestnicy zgromadzenia ludowego? Czy i oni także, wszyscy bez wyjątku, podnoszą jej wartość moralną?
— I oni.
— A więc, jak widać, prócz mnie, wszyscy Ateńczycy uzacniają i uszlachetniają młodzież, a ja
- ↑ Rada ateńska (βουλή) składała się początkowo z 400, a następnie, po reformie Klejstenesa, z 500 członków, wybieranych corocznie przez losowanie z obywateli, którzy ukończyli przynajmniej trzydziesty rok życia, po 50 z każdego okręgu Attyki. Oddział 50 członków rady, wybranych z jednego okręgu, nosił nazwę prytanei, członkowie zaś pojedyńczy, radzcy (βουλευταί), zwali się także i prytanami. Każda prytaneja przewodniczyła obradom pięciuset w przeciągu 35 albo 36, a w roku przestępnym 38 albo 39 dni (rok księżycowy attycki miał 354, przestępny 384 dni). Co tydzień wybierano losem z prytanei przewodniczącej dziesięciu przodowników (πρόεδροι), z tych dziesięciu znowu, codziennie, wybierano, także przez losowanie, jednego na prezesa rady, który się zwał wtedy epistatesem. Epistates kierował obradami i przestrzegał legalności w czynnościach pięciuset. W jego dłonie składano klucz od archiwum państwowego, które się mieściło w świątyni Hery, klucz od skarbca i pieczęć rzeczypospolitej.
prowadzała Zeusa do groźnych wybuchów gniewu. Jako jedyna prawa małżonka na wyżynach olimpijskich, Hera uważaną była przez greków za boginią małżeństwa (γαμηλία).
