Strona:PL Pierre Brantôme - Żywoty pań swowolnych Tom II.djvu/384

 Str. 153, w. 21. Historja ta dotyczy księcia Nemours i Franciszki Rohan La Garnache.
 Str. 157, w. 7. Pamflet ten wymierzony był w kardynała de Guize i jego bratową.
 Str. 159, w. 5. Pamflet wymierzony był w Annę d’Este, wdowę po księciu de Guize, w chwili gdy miała wyjść powtórnie za mąż za księcia Nemours.
 Str. 160, w. 16. Aluzja do nienawiści księżnej de Montpensier do króla.
 Str. 161, w. 15. Marja de Clèves, zmarła w połogu w r. 1574.
 Str. 161, w. 25. Księżna de Condé.
 Str. 167, w. 4. Hrabia de Saint-Aignan. Fontenełba = Fontainebleau.
 Str. 169, w. 3. Plutarch, Sylla, cap. XXX.
 Str. 169, w. 16 Królowa Marja Węgierska, wielkorządczyni Niederlandów i siostra Karola V-tego.
 Str. 172, w. 9. Ustęp ten dotyczy Henryka III-go, Renaty de Rieux-Châteauneuf i Marji de Clèves, żony księcia Kondeusza.
 Str. 172, w. 26. Ludwik de Condé, który porzucił pannę de la Tour de Limeuil, aby zaślubić Franciszkę Orleańską.
 Str. 179, w. 27. Pani de Chateaubriand i pani d’Estampes.
 Str, 176, w. 8. Anna de Bourbon, żona księcia de Nevers, a córka księcia de Montpensier.
 Str. 179, w. 2. Słynne w owym czasie ryciny, do których Aretino napisał jako objaśniający tekst swoje wyuzdane sonety.
 Str. 188, w. 4. Elżbieta, córka Henryka II-go.
 Str. 212, w. 5. Taż sama wspomniana kilkakrotnie panna de Limeuil.
 Str. 218, w. 25. Cent Nouvelles nouvelles, opowieść XXV.
 Str. 229, w. 8. Baron de Vitteaux.
 Str. 232, w. 22. Chicot, ulubiony błazen Henryka III-go
 Str. 238, w. 22. Katarzyna Medycejska.
 Str. 250, w. 24 Jan de Rabodanges, który zaślubił Marją de Clèves, matkę Ludwika XXII-go.
 Str. 260, w. 2. Zmarła w wieku trzydziestu ośmiu lat.
 Str. 268, w. 13. Sebastjan, król Portugalji, zginął w r. 1578.
 Str. 271, w. 27. Wilhelm de Croy, pan de Chièvres.
 Str. 272, w. 17. Zamek Folambray, siedziba Franciszka I-go, później Henryka II-go.