Strona:PL Pierre Brantôme - Żywoty pań swowolnych Tom II.djvu/103

 Dziw mi, iż, skoro ta Zenobia była tak cudowna, cysarz nie wziął y nie trzymał iey sobie na iedną ze swoich dziwek, abo też iż ona nie otworzyła a nie założyła za pozwoleniem iego abo też senatu handlu z miłością y k...ewstwem, iako uczyniła Flora, aby się zbogacić y zebrać mnogo dostatków a maiętności pracą swoiego ciała a chwierutaniem łóżka: do którego sklepiku mogli byli chadzać nawiętsi w Rzymie, na wyprzódki iedni przed drugimi; niemasz bowiem cheba takiego ukontentowania a lubości na świecie, iako wywalić się na królewskość abo xiążęcość, y sycić się piękną królową, xiężniczką a możną panią. Zdaię się na tych, którzy przedsiębrali te podróże y zdziałali w nich piękne czyny. Y tak owo ta królowa Zenobia byłaby się wrychle zbogaciła z łaski onych możnych, iako uczyniła Flora, która inych nie przyimowała w swoiem handlu. Czyż nie lepiey by iey było pędzić to życie w uciechach, wspaniałościach, bogactwach a części, niż popaść w niedostatek a ostateczność w iakie popadła, iż musiała zarabiać na życie, przędąc pośrzód pospolitych niewiast, y umrzeć z głodu, gdyby nie to, iż senat, lituiąc się nad nią, bacząc na iey świetność minioną, wyznaczył iey na życie iakowyś iurgielcik y iakieś szczupłe ziemie a posiadłości, które nazywano długi czas dobrami zenobiańskiemi: wielgie bowiem wszelako to iest zło ubóstwo! y kto może mu się umknąć, by w iaki sposób, ten czy inszy, dobrze czyni, iako powiedał ktoś mi znaiomy.
 Oto dlaczego Zenobia nie zachowała swego wielgiego męztwa aż do końca losów, iako iey przystało, y iako