Strona:PL Pedro Calderon de la Barca - Tajemnice mszy świętej.djvu/31

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Niewiedza.
Ten śpiew tak tęskny, rzewny się słyszy,
jakby z podziemi do nas przychodził...

Mądrość.
Tak jest w istocie; jest to śpiewanie
ojców pobożnych i sprawiedliwych
(których przybytkiem smutne otchłanie)
i w swej tęsknocie tak nieszczęśliwych.
Już setki wieków wzdychając płaczą
za Zbawicielem w nowym zakonie,
co ich wprowadzi w niebios pałace.

Niewiedza.
Przecież Bóg musi takie wołanie
wysłuchać wreszcie, niedolę skrócić.

Mądrość.
Bóg jest łaskawy, próśb wysłuchuje,
co je do Niego niosą anieli. —
Słysz! Oto zastęp ich wyśpiewuje!
Ten śpiew wygnańców już uweseli...


(Śpiew Nr. 9.)

Chór (śpiewa).
Gloria in excelsis Deo! —
Chwała Bogu na wysokości,
a na ziemi pokój ludowi.