tarza się w brudzie i nieprawości;
co zmysłom schlebia, tem się raduje
i wciąż dogadza im w doczesności —
za to po śmierci odpokutuje...
Lecz już zaczynam swe tłumaczenie:
Msza jest cudownym iście pomnikiem
wszechmocy Boskiej — dla wybawienia
całego świata. Msza jest łącznikiem
(przez moc cudowną grzechów gładzenia[1]),
wiążącym niebo z ziemi padołem
w jedno ogniwo w duchu miłości,
gdy człowiek klęka przed Pańskim stołem,
by się połączyć z Bogiem litości...
Niewiedza.
Dosyć! już dosyć! Rozum mój słaby
pojąć nie zdoła tej Tajemnicy,
zgłębić jej jądra w ten sposób, aby
dusza ma wyszła z błędów ciemnicy.
Mądrość.
By ci ułatwić jej zrozumienie,
pokażę kilka obrazów żywych
i dodam jasne ich tłumaczenie,
świat cały łącząc w scenach prawdziwych...
- ↑ Uwaga: Msza św. jest także ofiarą przebłagania i jako taka gładzi grzechy.
