Strona:PL P. J. Szafarzyka słowiański narodopis.djvu/008

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.



WSTĘP.





§. 1. Podział plemion i szczepów.

Wiadomą jest rzeczą że pokolenie ludzkie czyli ludzkość podług cech cielesnych i właściwości języków na rozliczne plemiona, rody, szczepy i narody się dzieli. Z miejsca, które ten lub ów naród w rzędzie szczepów i plemion ludzkich zajmuje, poznaje się jego większe lub mniejsze z innémi narodami pokrewieństwo.
Jak w oznaczeniu liczby plemion i szczepów tak téż i w używaniu imion nie masz dotąd między uczonymi badaczami zupełnéj zgodności. My ze względu na niniejsze nasze przedsięwzięcie, nie zbyt chybiemy celu, jeżeli przyjmiemy podział całego ludzkiego pokolenia na cztery plemiona za prawy to jest na indoeuropejskie, semickie, północne i chińskie. Ponieważ atoli w słowiańskiém dziejopisarstwie i badaniach językowych najwięcéj tylko o szczepach i narodach pierwszego i trzeciego plemienia, to jest, indoeuropejskiego i północnego, mowa jest, z powodu że narody drugich dwóch plemion w historycznych czasach z Słowianami bliższych i trwałych związków nie miały; przeto téż