Strona:PL Owidiusz - Przemiany.djvu/285

 Boreasz — wiatr północny.
 Broteasz — wódz etjopski.
 Brytannowie — lud mieszkający w Brytanii.
 Buris — m. w Achai na Peloponezie, zapadło się w ziemię podczas trzęsienia ziemi w r. 373 przed Chr.
 Buzyrys (Busiris) — władca Egiptu, zabijał wszystkich cudzoziemców na ofiarę Jowiszowi, aż wreszcie sam poniósł śmierć z ręki zagrożonego tymże losem Herkulesa.

 Cea (Chia telius) — w. Chios w pobliżu wybrzeży M. Azji.
 Cebren — bożek rzeki tejże nazwy w Troadzie.
 Cefal (Cephalus) — syn Merkurego i Hersy, Ateńczyk.
 Cefej, Cefeusz (Cepheus) — syn Belosa, król etjopski.
 Cefiz (Cephisus) — rz. 1) w Focydzie 2) w Beocji.
 Ceiks (Ceyx) — syn Jutrzenki, król m. Trachis.
 Cej (Coeus) — Tytan, ojciec Latony.
 Cekrops — założyciel Aten.
 Celadont — uczestnik polowania kalidońskiego, zresztą nieznany.
 Cenej (Caeneus) — syn Elatosa i Hipei, Lapita z Gortyny w Magnezji. Był pierwotnie dziewicą imieniem Caenis; Neptun przemienił ją na jej własne prośby w młodzieńca.
 Ceran (Coeranos) — Lidyjczyk.
 Cerber — syn Echidny, potworny pies z potrójną paszczęką, stróż podziemia.
 Cerera, Ceres — córka Saturna, bogini zbóż i plonów polnych.
 Cerery córka — Prozerpina.
 Cerery owoce — zboże, a zwłaszcza chleb.
 Cezar, C. Julius — dyktator rzymski.
 Cezarowa krew (str. 8) — zabójstwo dyktatora C. Juliusza Cezara.
 Charop (Charops) — Licyjczyk.
 Chersydamas — syn Pryama.
 Chimera (Chimaera) — potwór ziejący ogniem, z głową lwią, ogonem smoczym, tułowiem kozim.
 Chromi (Chromius) — Licyjczyk.
 Chromis — wódz etjopski.
 Chryza (Chryse) — m. w Troadzie.
 Chryzaor — olbrzym, syn Neptuna i Meduzy.
 Cyana (Cyane) — źródło na Sycylji w pobliżu Syrakuz, uchodzące do rz. Anapis; nimfa tego źródła.