Strona:PL Owidiusz - Przemiany.djvu/283

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Anigr (Anigrus) — potok w Elis na Peloponezie.
Anjo (Anio) — rz. w Italji, lewy dopływ Tybru.
Antedon — m. na wybrzeżu Beocji naprzeciw Eubci.
Antej, Anteusz (Antaeus) — syn Neptuna i Ziemi, król Libji, zmuszał przechodniów do zapaśniczej walki. Ponieważ Anteusz czerpał siłę z zetknięcia z ziemią, więc Herkules podniósł go do góry i osłabionego udusił.
Antenor — Trojańczyk.
Antyfates (Antiphates) — król Lestrygonów.
Antyfata gród — Formiae.
Antygona — córka króla trojańskiego, Laomedonta, dumna ze swych długich włosów równała się z Junoną, a ta za karę zmieniła jej włosy w węże; bogowie, litując się, przemienili ją w bociana, wroga wężów.
Antyssa (Antissa) — mały półwysep na Lesbos, dawniej osobna wysepka.
Aonowie — dawna nazwa mieszkańców Beocji.
Apenin — pasmo górskie w Italji.
Apidan (Apidanus) — rzeczka w Tessalji.
Apollo, syn Jowisza i Latony, brat Dyany, zrodzony na wyspie Delos, bóg słońca i światła (Febus), muzyki i poezji.
Apollina syn — Eskulap.
Arachne — Lidyjka, córka Idmona, niezrównana mistrzyni w wzorzystem tkaniu.
Arcesy (Arcesios) — dziad Uliksesa, syn Jowisza.
Aretuza (Arethusa) — źródło na wyspie Ortygja w Syrakuzach.
Arg (Argos) — nazwa okrętu, na którym Jazon z wyborem bohaterów popłynął do Kolchidy po złote runo.
Argonauci — wybór bohaterów greckich, którzy pod przewodem Jazona wyprawili się po złote runo do Kolchis pod Kaukazem.
Argos — m. w środkowym Peloponezie.
Arjadna (Ariadne) — córka króla kreteńskiego, Minosa.
Arkas — Arkadyjczyk Ancaeus, syn Likurga, z arkadyjskiej krainy Parrasia.
Askalaf (Ascalaphus) — syn Acheronta i Orfne.
Assarak (Assaracus) — syn Trosa, dziad Anchizesa.
Astrea, — córka Tytana Astreusa, bogini sprawiedliwości.
Astyag (Astyages) — wojownik etjopski.
Atalanta — córka Iasiona z Te-