mi wysadzanej, z lokami, niby kwiecie akantu, Grifonetto Baglioni, który zabił Astorre'a i jego oblubienicę i Simonetta z jego paziem, a którego piękność była tak czarująca, że gdy leżał konając na żółtym placu w Perugji, ci, co go nienawidzili, musieli płakać, zaś Atalanta, która go przeklęła, musiała go błogosławić.
Wszyscy oni posiadali jakiś straszliwy urok. Widział ich w nocy, w dzień mącili jego wyobraźnię. Czasy Odrodzenia znały dziwne sposoby zatruwania — zatruwania przez hełm lub przez płonącą pochodnię, przez haftowaną rękawiczkę lub wysadzany klejnotami puhar, przez złoty grzebień lub sznur bursztynów, Dorjan Gray zatruty został przez książkę. Bywały chwile, kiedy uważał zło jedynie za środek do urzeczywistnienia swojej koncepcji piękna.
Strona:PL Oscar Wilde - Portret Dorjana Graya.djvu/187
Ta strona została przepisana.
