Strona:PL Ołtarzyk polski katolickiego nabożeństwa.djvu/048

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.


Druga część Mszy świętéj.
Od Ewangielii do Podniesienia.

Wspomniawszy tu na mnogość i ciężkość win naszych, z których nigdybyśmy się sprawiedliwości Boskiéj wypłacić nie zdołali, z sercem skruszoném i upokorzoném tak mówmy:
„O Boże dobroci i miłosierdzia, oto przed Tobą zdrajca obrzydły, co tyle już razy Tobie się sprzeniewierzył i przeciw Tobie zbuntował(a). Wejrzyj na mnie, o Panie mój, bo zdjęty(a) żalem najserdeczniejszym nienawidzę już wszystkie grzechy moje, a na ich zadosyćuczynienie ofiaruję Ci najpokorniéj Ofiarę Syna Twojego, na tym ołtarzu spełnić się mającą. Ofiaruję Ci na zgładzenie grzechów moich krew przenajdroższą Boskiego Syna Twojego, który się znowu w téj ofierze niekrwawéj za mnie ofiaruje, i na tym ołtarzu czyni się znowu Pośrednikiem i Obrońcą moim. Łączę więc głos mój z głosem téj krwi przenajdroższéj, wołającéj nie o pomstę, ale o miłosierdzie Twoje nade mną, i najpokorniéj błagam o odpuszczenie wszystkich grzechów moich. Wiem, że łzy moje nie starczyłyby same na przebłaganie Ciebie, ale wiem także, że serce Twoje nie może się oprzeć jękom Syna Twego, i dla tego mam nadzieję, że tenże Zbawiciel nasz, który ofiarą swoją na krzyżu zjednał miłosierdzie Twoje dla całego rodu ludzkiego, zjedna mi je teraz w téj ofierze świętéj. Tak jest, o Boże mój, mam nieomylną nadzieję, że w skutek męki i śmierci Syna Twojego odpuścić mi raczysz wszystkie grzechy moje, za które żałować, płakać i pokutować będę aż do ostatniego tchnienia mojego.”
Teraz puść wodze żalowi Twojemu, żeś tyle razy i tak ciężko obraził(a) Boga twojego tak dobrego i miłosiernego, i już nie słowamu, ale jękiem serca twego wołaj w ten sposób:
„O Jezu mój kochany! daj oczom moim łzy Piotrowe, sercu memu skruchę Magdaleny, a duszy mojéj żałość o boleść wszystkich Świętych, co z nędznych jak ja grzeszników stali się prawdziwymi pokutnikami; ażebym i ja przez wiarę i żałość, z jaką słucham téj Mszy świętéj, otrzymał(a) od Ciebie łaskę prawdziwéj pokuty i odpuszczenie wszystkich grzechów moich.”
W tych uczuciach przetrwaj os Ofiarowania aż do Podniesienia.