Przejdź do zawartości

Strona:PL Nossig - Manru.pdf/79

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
ULANA.

Lecz mnie powiedzieć możesz!

MANRU (wymijająco)

On jałmużny chciał.

UROK.

Czy tak? Czy tak?

MANRU.

Stłum twe krakanie radzę ci!

UROK.

Jałmużny chciał...
Wpadł może dla kradzieży...

MANRU.

Kraść tutaj? tu?

UROK

Tak... tak! Świat cały wierzy,
Iż dzieci lubi cygan kraść.

ULANA.

Boże!

MANRU (szyderczo)

Kto wiarę da?

UROK.

Ha, ha! Zrozumiej mnie!
Dziateczki co zbłąkane
Wśród obcych ludzi włóczą się!

ULANA.

Mnie strach już brał.