Przejdź do zawartości

Strona:PL Nossig - Manru.pdf/66

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

To obcy ktoś, jam pewny,
Odkryłeś tu blisko naszych chat...

ULANA.

Co?

MANRU.

Co?

UROK.

Erumanelów bandy twoich ślad!

ULANA.

Więc oni tu?

MANRU.

Czyś prawdę rzekł?

UROK.

Hi, hi!
Za skałą już legł — obóz ich!

ULANA.

Erumanel?

MANRU.

Przeklęty kłamco!
Erumanele?

(aby ukryć wzruszenie zbliża się do kowadła)

Tam oni tam?

(uderza młotem)

Gdzie ty słyszysz młotów jęki?
Gdzie ich głosy, gdzie te dźwięki?

UROK.

Ha, ha, ha, ha!