Ta strona została przepisana.
ULANA
(śpiewa melancholijnie)
(śpiewa melancholijnie)
„Ledwie księżyc w pełni wstał,
Już cygana bierze szał!“
MANRU
(rozjuszony uderza nogą o ziemię)
(rozjuszony uderza nogą o ziemię)
Do kata!
Ta pieśń nawet doszła tu?
Gdzie zwrócę swój krok,
Za mną ona w skok!
Aż w dom wnosi kram —
Chyba w niej djabeł sam!
ULANA.
Manru! Ach! daruj!
MANRU.
Precz! precz!
Gdy tak los chce,
Zakłóci więc ona wszystkie nam dnie!
ULANA.
Ach, serce mi, ach, pęknąć chce!
MANRU.
Ja sam tylko ja boleć prawo mam.
Gachów twoich zachody dobrze znam!
ULANA.
Jam wierna ci po wszystkie dnie!
MANRU.
Umiałaś dziecię rzucać i dom,
W zabawy śpiesząc wir po srom!
