Przejdź do zawartości

Strona:PL Nossig - Manru.pdf/117

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
MANRU

Niech kończą oni!
Nie mogę, nie!
Nie mogę, nie!

CHÓR

Patrz! Patrz!
Twarz blada wzrok we mgle.

MANRU

Bo krew bije niby młot!
Bo serce mknie by ptak, hen, w lot!

CHÓR

Patrz!
Moc zaklęta już go ma!

CHÓR RÓŻNYCH GŁOSÓW

— Patrz Patrz!
— Już wie
— Patrz, Jagu!
— Niby w śnie

(wskazując na Manru)

— Sen pełen kras.
— Najlepszy czas!

AZA

Wygrany bój!

CHÓR
(zbliża się do Manru i okala go, wyciągając ręce)

Z nami pójdź,
Wytrwaj niezbicie!
Pójdź!
Twej własnej nie przecz krwi!