Przejdź do zawartości

Strona:PL Nossig - Manru.pdf/109

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
CHÓR (mężczyzn)

Ty, zdrajco, precz!
Rzekł Oros, zdrajco precz!

OROS

Ja żartów nie znam wobec zdrad,
Odstępcą on, nań wyrok padł!

CHÓR

Nań wyrok padł!

OROS

Zalotom sprośnym twym zły czas.
Odstąpcie go — on nie wart was!

CHÓR

On nie wart was!

AZA (stojąc zuchwale naprzeciw Orosa)

Ja kocham go!
Z zakazu twego drwię!

OROS

Więc kochasz?

AZA (rzucając się Manru na szyję)

Patrz!

OROS

Ty śmiesz przed mem obliczem?

AZA

Dla mego serca głos twój niczem!

OROS

Ty odstąp go!

(rzuca się na Azę)
CHÓR

Ty odstąp go!