Ta strona została skorygowana.
Sous l’eau du songe qui s’éléve.
Odbicia.
Pod wodą snów, co wzbiera stale,
Duch drży w posępnych trwóg rozterce,
A księżyc świeci mi na serce,
Nad którem szemrzą marzeń fale.
Pod smętną brzeżnych trzcin rozpaczą
Już tylko rzeczy mdłe odbicia,
Palm, lilij, róż dawnego życia,
W głębinach wody jeszcze płaczą.
I kwiat za kwiatem się odkwiéca
Na tem odbiciu firmamentu,
By ujść na wieki z dni zamętu
W toń snów i w srebrny blask księżyca.
MAURICE MAETERLINCK. REFLETS.
