to tak dobrze będzie umiał wykręcić, jako wierę nanauczeńszy mistrz w kollegium.
Bo acz to zową wyzwolonemi naukami, gramatykę, logikę, retorykę, muzykę, arytmetykę, geometryą i astronomią, a są to nauki poważne a trudne. Są też drugie jakoby już od świata wymyślone, jako malarstwa, snycerstwa, złotnictwa, szyrmierstwa, i innych wiele. A każdy kto się nacz ćwiczy, a co mu się podoba, to się już w tem kocha i ćwiczy. Ale ku poczciwemu żywotowi, żadne nie są nauki potrzebniejsze, jedno które są rozumem rostropnym a poważnemi cnotami ozdobione. Jako jest sprawiedliwość, stałość, rostropność, pomierność przytem też miłosierdzie, stateczność, a rozmyśne uważenie w każdej poczciwej sprawie swojej, a iżby się sam w sobie słusznie rozsądzić, a jako ono powiedają, swą się własną piędzią rozmierzyć umiał: tedy takie nauki człowieka każdego wdzięcznego, poczciwego, sławnego i na wszem pięknie postanowionego, światu ukazać będą mogły.
Albowiem co pomogą wystawne a ony zafarbowane z gramatyki słówka, jeśli prawda
