Ta strona została przepisana.
113
karwatka suknia krótka bez poły z prostego sukna.
kazeata gomółka ze sera, łać. caseata.
kieby gdyby, byleby.
kier liche i rzadkie sukno, czarno-biała sieraczyna, turecki ker.
kitajka cienkie płótno bawełniane, z tureckiego chataj: nóg sobie kitajką nie podwięzowali, Rb. w. 20; mam duplą kitajkę, Rb. w. 313.
klofa klofta, kawał drzewa, niem. Kluft.
kloza więzienie, koza, łać. clausus.
klwać się dzióbać się.
kłoda naczynie do przechowywania różnych rzeczy.
koczkodan szpetny, wstrętny: siedzi by koczkodan, Rb. w. 609.
kohut kogut.
koleński, kolński koloński, z miasta Kolonii.
kolet krótka suknia skórzana, kurtka, włoskie coletto.
kołpak wysoka czapka futrzana, turecki kalpak.
kołtrysz sukno prostego wyrobu, włosk. coltre.
koncyrz dzida, kopja długa, persko-turecki chandżér.
konsens zgoda, zezwolenie, łać. consensus.
końszt kunszt, podstęp, niem. Kunst.
kontrowersya spór, protest, łać. controversio.
kościany stary, zużyty: (np. w wyrażeniu dziadek kościany): przez wrota kościane, Sm. w. 182.
kosmaty pełen kosmów, zarośnięty: z kosmatym = z mężem, Rb. w. 696.
kostyra gracz w kostki, szuler.
kota ciągnąć wystawiać się na pośmiewisko, Rb. w. 720, Sn. w. 34.
kotnyr barwa na suknie, prawdopodobnie tureckie kéten, kutun, ang. cotton = bawełna.
koza, koża skóra zwierzęca: na nogach by kozy, Rb. w. 771.
kreta kreda, niem. Kreide.
kusza przyrząd do ciskania grotów.
laszczka młoda leszczyna, Sn. w. 981.
lesz skóra miękko wyprawiona, ob. zamsz.
