brany królewski kochanek, bardzo młode pszczoły, które mają poruczoną sobie pieczę nad jajami i kilka tysięcy robotnic, obowiązanych szukać w dalszym ciągu łupu w okolicy, oraz strzedz nagromadzonych zapasów i utrzymywać moralne tradycye ula. Każdy ul posiada bowiem swoją odrębną etykę. Bywają ule szczególnie występne lub szczególnie cnotliwe i niedoświadczony bartnik może spaczyć charakter danego roju, może zagubić w nim poczucie cudzej własności, zachęcić go do łupieztwa, nauczyć próżniactwa i szukania łatwej zdobyczy, słowem zrobić go postrachem wszystkich małych sąsiednich rzeczy pospolitych. Do nabrania takich występnych nawyknień wystarcza, aby pszczoła, chociaż raz jeden miała sposobność przekonania się, że praca zdala od ula, wśród kwiatów, których trzeba odwiedzać setki dla wytworzenia jednej kropli miodu, nie jest jedynym i najszybszym środkiem zbogacenia się, że daleko łatwiej jest wśliznąć się podstępem do źle strzeżonych ulów lub wedrzeć się przemocą do tych, które nie mają dość sił do samoobrony. Zatraca wkrótce poczucie wzniosłego, ale nieubłaganego obowiązku, który przeistaczają w uskrzydloną niewolnicę koron kwiatowych w ogólnej godowej harmonii wszechświata, i często niełatwą jest dla pszczelarza rzeczą naprowa-
