15. „Neptunie — rzecze ten — nie trwaj w podziwie,
Że mię tu widzisz w twojem państwie wodném,
Gdyż nas potężnych los niesprawiedliwie
Chce uciemiężyć uciskiem niegodnym;
Twe morskie bóstwa każ zwołać skwapliwie,
Nim więcéj powiem; niech mię kołem zgodném
Słuchają — i niech wezmą na uwagę
Wspólne nieszczęście, wspólną nam zniewagę“.
16. Osądził Neptun, że snać ważne sprawy;
Z jego rozkazu wnet Tryton obieży
Wszystkie siedliska i wszystkie dzierżawy
Rozlicznych wodnych bóstw obu półsferzy.
Syn to Neptuna, z czego szuka sławy[1],
Z Salacji niemniéj czcigodnéj macierzy,
Poseł i herold ojca — słuszny, młody,
Lecz ciemnéj cery i szpetnéj urody.
17. Obfity włos mu spada na ramiona,
Zwalany mułem, pełen morskiéj trawy
I bujna broda nigdy nie trefiona,
Snać nigdy nie miał z grzebieniém zabawy:
Na włosach wiszą czarnych muszli grona
W morzach zrodzonych — na głowie plugawéj
Świecą odbłyski świetnéj konchy dużéj
Sino-szkarłatnéj, co mu za hełm służy.
18. Nagi, by nie miał w pływaniu przeszkody,
Tylko się na nim plotą nakształt pasa
Drobne żyjątka, różne morza płody:
Raki, krewetki i mięczaków masa,
Co z łaski Feba mnożą swoje rody.
Są i ostrygi jest i krobów rasa
Od mchów podmorskich brudne skorupiaki
I z domki swemi na grzbiecie — ślimaki.
19. Ogromną, krzywą muszlę ma on w ręku,
Trzyma ją, silnie do ust swych przyciska;
Zadął potężnie, głośno, dźwięk po dźwięku
Przebiegły wszystkie morskie topieliska.
A po téj trąby przeraźliwym brzęku
Wszyscy bogowie śpieszą do siedliska
Tego, co niegdyś wzniósł Dardanji wały[2],
Które miał późniéj zniszczyć Grek zuchwały.
- ↑ Amfitryta powiła Neptunowi Trytona, rodzaj potworu morskiego. Neptun miał ją ujrzéć tańczącą z Nereidami na wyspie Naksos i stamtąd uprowadzić, inne podanie głosi, że przed nim uchodząc, schroniła się na Atlas, gdzie ją delfin Neptuna wypatrzył. Jest ona boginią morza, można ja porównać do morskich bogiń Rzymu: Salacji, Neweryty i Wenilii. Camoens nazywa Trytona synem Salacyi.
- ↑ Poseidon-Neptun, według jednych na rozkaz Zeusa, według innych z własnej woli pomagał Laomedonowi. królowi Troi, wznosić mury tego miasta, zwanego też Dardanią od mitycznego protoplasty Trojan Dardanusa, syna Zeusa i Elektry córki Atlasa, który założył pierwsze fundamenta miasta.
