Marholm, nie wdając się w żadne dyskusje, rzucił się w kierunku wyjścia, gdzie natknął się oczywista na zdyszanego Baxtera.
Wszelkie wysiłki były próżne. Dalsze poszukiwania nie dały żadnego rezultatu. W chwili, gdy młody człowiek głośno odczytywał list, Raffles wraz ze swym przyjacielem Charley Brandem uciekli korzystając z ogólnego zamieszania. Bez żadnych przeszkód wydostali się na ulicę.
Szybkim krokiem skierowali się w stronę postoju taksówek i rzuciwszy bylejaki adres, ruszyli z miejsca. Następnie wysiedli z taksówki i wsiedli do innego auta, aby zmylić pogoń.
Złoto i pieniądze zawinęli w swe czarne domino i raz jeszcze zmieniwszy środek lokomocji, skryli się w bezpiecznej willi lorda Listera na Regent Park.
| — | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — |
W kilka dni później pisma londyńskie rozpisały się szeroko o ostatnim wyczynie Johna C. Rafflesa. Zapanowało ogólne zdumienie.
Jeszcze nigdy dotąd policji londyńskiej nie dostały się tak bolesne cięgi za jej nieudolność.
Ponieważ nikt jeszcze nie wiedział o ciemnych sprawkach doktora cudotwórcy i o jego prawdziwym charakterze — ograniczono się tylko do pełnej ironii krytyki policji i do omawiania z podziwem śmiałych czynów Rafflesa. Przypomniano przy tej okazji niektóre z jego dawniejszych wypraw i podkreślano jego zręczność, poczucie humoru oraz pewną sprawiedliwość, przejawiającą się w tym, że zawsze występował przeciwko ludziom, którzy w sposób nieuczciwy doszli do majątku.
W dwadzieścia cztery godziny po pierwszym artykule „Times“ otrzymał grubą kopertę, zawierającą dokładny opis całego wypadku oraz fotografie listów dziękczynnych, rzekomo pisanych przez wybitne osobistości do doktora Knoxa.
Ponieważ listy te były fałszywe, osoby te zaprotestowały gorąco. Wybuchł skandal, który trudno było stłumić.
Baxter musiał udać się raz jeszcze do pałacu doktora Knoxa, aby przesłuchać go w charakterze oskarżonego o fałszowanie listów i korzystanie z fałszywych dokumentów.
Do procesu co prawda nie doszło, ponieważ doktór liczył wielu przyjaciół w sferach wpływowych. Formuły jego środków leczniczych zostały jednak opublikowane w „Timesie“ i cała Anglia zaczęła się bawić jego kosztem.
Doktór Knox stracił nietylko swój majątek, ale również i reputację.
Piękna Lizzi, opuszczona przez lorda wyszła za mąż za doktora Redmiela.
Nie trzeba dodawać, że stary Fred, ukryta sprężyna tych wszystkich wypadków, otrzymał od swego pana oprócz przyrzeczonych 5 funtów bardzo piękne pieniężne odszkodowanie.
